Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
xoşəhval(lı) — sif. <fars. xoş və ər. əhval> Xoşxasiyyətli, xoştəbiət, yumşaq, xoşqılıq, əhvallı. Xoşəhvallı adam. – Mirzə Abbasqulu ortaboylu, xoşsifət, xoşəhval və şirinsöhbət bir kişi idi. M. Tahirli … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
damaqlı — sif. Zarafatçı, məzəli, əhvallı, kefcil, həmişə şən, xoştəbiət, xoşsöhbət, xoşəhval. Bizə tərəf gələn bir faytonda bir damaqlı oğlan, yanında başına minarə boyda şlyapa qoymuş sarısaçlı qız yanımdan yel kimi ötdü. Ə. H.. . . Tanış faytonçumuz var … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
deyən-gülən — sif. Şən, ürəyiaçıq, zarafatcıl, əhvallı. Deyən gülən, söhbətcil oğlan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hallı — sif. və is. 1. Kefli, az sərxoş. Məhəbbətdən mey içmişəm, hallıyam. M. R.. 2. Bax hallıca. 3. dan. Xoşrəftar, xoştəbiət, xoşəhvallı. Hallı oğlan. – Ovçusun görəndə maral baxışlım; Özü hallı, üzü xallı Sənəm, gəl! X. Q.. ◊ Hallı halına görə –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
